zaterdag 27 mei 2017

Aanvang reis door de Dodekanesos

Op 16 mei zijn wij uit Mandraki haven vertrokken naar het eiland Simi. Niet dat de tocht spectaculair was, want alles ging op de motor. Aan het einde van de middag zijn wij in de baai van Panormitis voor anker gegaan. Het is een heel leuk stekkie maar er is niet zo gek veel te beleven. 

Het bestaat uit een prachtige ankerbaai en een klooster en 2 hotels. SY Liberte en Beeke lagen er ook al. Beide schepen hebben bij het invaren van de baai 2 monnikskaprobben gezien. Deze dieren zijn de zeldzaamste die er bestaan er zijn nog circa 250 stuks in de wereld, helaas hebben wij ze niet gezien.
Afstand 25 mijl

Wij hadden op deze ankerplaats een echte wespenplaag, die ons naar binnen liet vluchten, het rare was dat de andere vooranker liggende schepen er geen last van hadden.

De volgende ochtend zijn wij met ankerop naar Livadia op Tilos gevaren, waar wij halverwege de middag gemeerd hebben met een mooringlijn van de wal. De havenmeester was nog niet aanwezig, dus je moest alles zelf doen, later bleek dat de havenmeester pas halverwege de week in dienst kwam en dat dus toen ook het havengeld in werking ging.
Afstand 33 mijl


Het is een heel leuk klein plaatsje, waarvan alles te koop is en wij zijn daar naar de kapper geweest en niet onbelangrijk naar tevredenheid geknipt.
Bij aankomst bleek de windvaan van de windaanwijzer in de top van de mast naar de knoppen. Waarschijnlijk heeft er een vogel bovenop gezeten, het stikt hier van de kraaien, waarvan je 's morgens aan dek het resultaat ziet.
Cor was zo vriendelijk om in Muiderzand een reserveset te halen en hij heeft een pakket samengesteld, waarin ook onze nieuwe router zit. Dit heeft hij naar Kos marina verzonden. Wij moeten nu in deze omgeving een beetje tijd trekken, totdat het pakketje is gearriveerd.


De volgende dag hebben wij een auto gehuurd en zijn het eiland rond gereden, zover het kon, niet overal liggen er goed begaanbare wegen. Het eiland is circa 63 km2, dus je bent snel uitgekeken. 

Het valt onder beschermd natuurgebied vanwege het grote aantal zeldzame vogels en de vele bloemen en plantensoorten.

Op woensdag 24 mei zijn wij vertrokken naar Palon op Nisyros. Onderweg was het zonnig, rustig en geen wind.
De afstand was 25 mijl

De ingang van de haven is erg ondiep door verzanding, maar wij met onze 1,5 mtr. diepgang hadden er totaal geen problemen mee.

Aan het eind van de middag liep SY Aeolus binnen, van Jolanda en Koos.

Het eiland is 41 km2 groot, dus ook niet groot maar staat bekend om zijn reusachtige krater van de vulkaan. Ook hier hebben wij een auto gehuurd,, onder andere om de krater van binnen te bekijken. 

De vulkaan is slapend maar  . . .  hij stinkt vanaf 1 km afstand naar rotte eieren en eenmaal op de bodem van de krater blaast hij rook uit en borrelend water. 

Het is de jongste vulkaan van Griekenland, die 20.000 jaar geleden uitbarstte, in 1888 zijn er nog diverse uitbarstingen geweest. 
Oef, bloedje heet!

Na de stinkende krater te hebben verlaten zijn wij naar het dorp Eborios gereden daar hebben ze een natuurlijke sauna, een grot waar het bloedje heet in is, we hielden het ook niet langer dan 10 seconden uit. De brillen besloegen en wij waren gelijk drijfnat. Na dit experiment zijn wij naar Nikia gereden, een dorpje hoog in de bergen met smalle straatjes (niet voor autoverkeer) en hagelwitte huisjes. Hier hebben wij op het kerkplein een hapje gegeten. Daarna wilden wij naar Avlaki rijden, dat was een enorm kronkelende weg, bijna stijl naar beneden met koeien en geiten en soms grote stenen op de weg. Hoe verder wij naar beneden reden des te erger werd het allemaal. Wij kwamen op een gegeven moment tot hier en niet verder. Op een plekje waar het kon hebben wij de wagen gekeerd en zijn wij weer terug gereden.

Wij zijn daarna naar het kasteel boven Mandraki gereden, waarvan een groot gedeelte gerestaureerd is, maar het bestaat alleen maar uit grote steenblokken. Het uitzicht is wel fantastisch!
Na het uitzicht bewonderd te hebben zijn wij weer terug gereden naar de haven.

In de middag is hier ook SY Beeke binnen gekomen. Dus er liggen hier voor ons 2 bekende Nederlandse schepen.
Op vrijdag zijn wij voor de “Happy Hour” uitgenodigd op de Aeolus en zaterdag hebben wij met z'n allen een borrel op de wal gedaan.


Wij hopen morgen naar Kos te vertrekken en vooranker te gaan bij Kamares.

maandag 15 mei 2017

Verkennen van Rhodos

Op 6 mei zijn wij uit Pighadia vertrokken naar een ankerplaats op Rhodos genaamd Akvigli. Daar zijn wij op het eind van de dag aangekomen. Wij hebben daar heerlijk voor anker gelegen met aardig wat wind maar geen golven.
Afstand 41 mijl

De volgende ochtend zijn wij naar Lindos gevaren. Wij zijn daar voor anker gegaan tussen bekende schepen, te weten SY Liberté en Beeke. Eind van de middag zijn wij bij Beeke op de borrel uitgenodigd.
Afstand 18 mijl

De volgende dag hebben wij de berg beklommen om de restanten van de acropolis te bekijken. Bij het kopen van de kaartjes werden wij niet begrepen, de vraag was om 1x 65+ en 1x gewoon, we kregen 2 kaarten voor 65+ (half geld) 😊.

Na al die stenen bekeken te hebben  en wij weer net terug aan boord waren, begon er een deining in de baai naar binnen te lopen. Waarvan wij in de nacht bijna niet hebben kunnen slapen.
Op een gegeven moment werd het zo erg dat wij in de ochtend om 6:15 uur anker opgegaan zijn en de baai uitgevaren zijn. Niet lang daarna ging de wind zuidwest 8 staan, wij zijn met een klein stukje van de genua richting Rhodos stad gevaren waarbij wij met een breker in de kuip getrakteerd werden en even later eentje over het dek die keurig zijn weg wist te vinden naar de achterhut. Vlak voordat wij in Rhodos stad waren kregen wij een telefoontje van onze vrienden van SY Liberté dat de Mandraki haven (wegens weersomstandigheden) gesloten was en wij moesten uitwijken naar Rhodos Marina. Dit was een stukje wildwest om in de haven te komen. Wij werden daar keurig geholpen door de marinero’s. Wij lagen nu in een super moderne jachthaven, maar omdat wij met zulk slecht weer naar binnen gelopen waren, hoefden wij niets te betalen.
Afstand 25 mijl

Invaart van de haven, waar eeuwen geleden Kolossus stond.
De volgende dag zijn wij naar Mandraki haven gevaren en kregen daar nog een plekje die Thomas (van Liberté) bij elkaar gekletst had.

Ons uitzicht
Afstand 2 mijl.

Wij hadden besloten om samen met Paola en Thomas (van SY Liberté) voor drie dagen een auto te huren. Dat is uitstekend bevallen.

De eerste dag zijn wij met een hoop keet en lol om het eiland heen gereden. Wij wisten niet dat Rhodos zo’n mooie natuur heeft. Wij zijn via wegen en geitenpaadjes door de binnenlanden gereden.

We hebben o.a. de opgravingen van Kamiros bezichtigd.

De tweede dag stond de vallei van de vlinders op het programma, maar helaas we waren te vroeg in het seizoen en hebben geen ‘fladderaars’ ontmoet, daarna stond de 7 bronnen op het programma, echter zij worden gevoed door kunststof slangen uit een meer wat onderaan lag, het was dus echt nep maar de omgeving was erg mooi.

Daarna zijn wij op zoek gegaan naar de Tempel van Apollo. Na ontzettend zoeken en verscheidene malen vragen, kwamen wij eindelijk bij een kuil waar nog een paar stenen lagen en het gras tot aan je oksels stond. Bij deze teleurstelling hebben wij een paar foto’s genomen en zijn op pad gegaan richting de bronnen van Kallithea. 

Wij zijn daar beland in een kuuroord dat gebouwd is door de Italianen en die plek is ook  gebruikt  voor de “Guns of Navaronne en Zorba de Griek. Helaas is niets meer van deze filmsets terug te vinden, wel wordt deze locatie gebruikt voor trouwpartijen. Al met al wel een leuke dag met als afsluiting een bezoek aan de Lidl.


Op dag nummer drie zijn wij de bergen in gereden en hebben in een klein dorpje bij een wijnboer “dat spul” geproefd en 2 flessen gekocht.

Onze router is ter ziele gegaan en daarom probeerden wij een nieuwe te krijgen, na diverse winkels in Rhodos te hebben bezocht hebben wij nog geen vervanging kunnen kopen. Wat dat aan gaat lijkt het wel een derde wereldland, maar een bontjas kan je bijna op iedere hoek van de straat kopen (heb je zo’n ding nodig in dit weer?).

Dit antieke molentje heeft vandaag zijn nieuwe wieken gekregen.



vrijdag 12 mei 2017

Drie Crazy Llano Dagen! / Three Crazy Llano Days!

Vanuit Rhodos vieren wij onze feestdagen:

13 mei verjaardag Sophia
14 mei trouwdag
15 mei verjaardag Gerrit

Helaas kunnen jullie ons niet allemaal persoonlijk feliciteren.
Maar wij zullen een toost nemen op deze feestdagen!

Proost – Proost – Proost

             🍷🍺🍷

             
***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   ***   *** 

From Rhodes we celebrate our holidays:

May 13th birthday Sophia
May 14th wedding day
May 15th birthday Gerrit

Unfortunately, you can not congratulate us personally.
But we will take a toast on these holidays!

Cheers - Cheers - Cheers

              🍷🍺🍷





donderdag 4 mei 2017

Gereed maken voor vertrek en gaan!

Nadat de visite was vertrokken zijn wij weer aan de slag gegaan om de boot vaarklaar te maken. Het was de eerste mooie dag sinds een week, dat werd ‘peentjes’ zweten.

De eerste klus was de motor een servicebeurt geven, de filters die wij vanuit Nederland mee genomen hadden, bleken geen 2 gasolie en 2 olie filters te zijn, maar 4 gasoliefilters. Gelukkig zat er een garage vlakbij die ons de gewenste oliefilters kon leveren en ook nog voor een zeer sympathiek prijsje.

De volgende klus was om de dinghy luchtdicht te krijgen, tot grote vreugde vonden wij nog een piepklein gaatje, deze werd dicht gesmeerd. Helaas was na 3 dagen de tube weer beduidend zachter.

Toen naderde het koningsfeest. 
Alle vlaggen bij en ’s avonds naar de kroeg waar ze bitterballen, kroketten en frikadellen speciaal serveerden. 
Toost op de king!

Daar zat een hond die het de normaalste zaak van de wereld vond dat hij een zonnebril op had!


Na de avond hadden wij genoeg van de vette happen en kunnen wij er voorlopig weer tegen.
Tijdens de happy hour (van vrijdag) hebben wij van iedereen afscheid genomen.
Zaterdagmorgen hebben wij Agios Nikolaos verlaten en zijn richting Sitia gevaren met zonnig weer en geen zucht wind. Toen wij aan het eind van de middag in Sitia gemeerd waren begon het zachtjes te waaien wat in de nacht veranderde in een bulderende storm.
Afstand was 26 mijl.

Natuurlijk was zondag een verwaaidag, ’s maandags was het nog steeds hetzelfde liedje, dus dan er nog maar een dagje Sitia aan vast plakken.
Dinsdag (2 mei) zijn wij vertrokken naar Limin Fri op Kasos, dit was nogal een wilde tocht maar als traktatie zwommen er een hele tijd dolfijnen mee. 
Het was onbewolkt met veel zon en wind, maar we moesten onze vestjes wel aan houden. Eind van de middag zijn wij afgemeerd aan de kade. Het is een klein eiland wat er van buitenaf leuk uitziet, brood haal je in het café en de winkels hebben een beperkte voorraad.
Afstand 44 mijl.

De volgende ochtend ging de reis verder naar Pighadia op het eiland Karphatos. Het eerste stukje was windstil dus motor aan, maar daarna begon het stevig te waaien zodat wij onder zeil verder konden gaan. 

Toen wij eenmaal de zuidwestpunt van Karphatos hadden gerond woei het als de rook, zodat wij alleen op de genua 8 knoop liepen, onze windmeter heeft toen ook gelijk de geest gegeven, m.a.w. wij kunnen nu geen windsterktes van de instrumenten lezen, maar alleen schatten. Het ging allemaal als een speer totdat wij achter een grote berg kwamen en was de snelheid plotseling weg. De laatste paar mijltjes moest op de motor afgelegd worden. 
Tot onze grote vreugde kregen wij wederom visite van 2 grote dolfijnen die ons tot de haveningang gezelschap hielden.



Tegen de kade lagen 2 oude bekenden vanuit Agios Nikolaos, te weten SY Beeke een Nederlands echtpaar en SY Liberte een Duits/Italiaans echtpaar.
Zij hebben ons keurig geholpen bij het afmeren en voor de maaltijd is er in onze kuip een borrel gedaan met natuurlijk de belevenissen van de afgelopen week.
Afstand 28 mijl.

Het plaatsje Pighadia is heel leuk maar ook heel erg toeristisch, nog niet alles is open en diverse taveernes zijn nog in opbouw.
We lagen nog niet vast en de Port Police stond al voor de boot om te melden dat wij met onze papieren naar het kantoor moesten komen. Achter het bureau zat een officier waarvan Gerrit zei: als je hem aan de lach krijgt, krijg je een ijsje. Helaas is het ijsje niet verdiend.
Voor Gerrit zijn hier kapers op de kust!

Vlak voor ons ligt een daytripper, uitgerust als een piratenschip met de naam: ’Sofia my love’ dus gelijk een paar foto’s gemaakt.
Wij denken hier nog wel een paar dagen te liggen.







Karphatos